YÜKSEK HIZLI TREN

İnsanoğlunun en büyük tutkularından biri seyahat etmek…
Ne zaman ki buharlı lokomotif icat edildi, taşımacılık ve yolculuğun anlamı da değişti. İlk kez 1804 yılında imal edilen buharlı lokomotif,
giderek gelişerek 1830‘lu yıllardan sonra günümüzde de bilinen biçimini aldı.
İlk yolcu taşıyan buharlı lokomotif 39 km yolu saatte 20 km hızla almıştı.
Belki çok konforlu
değildi ama at sırtında gitmekten daha rahat olduğu açıktı.




Dünyanın ilk hızlı treni ise yapımına
1959’da başlanan ve 1964’te tamamlanan Japonya’nın
Tokaido Shinkansen’iydi. Bu tren Tokyo-Osaka arasındaki denemelerde saatte 200 km
hıza çıkmayı başardı. Avrupa’daki ilk hızlı tren hattı ise 1981 yılında Paris
ve Lyon arasına
uygulandı. Bu hat üzerinde de saatte 300 km hıza ulaşıldı.
Artık demiryolu seyahatleri başka
bir anlam kazanıyordu. Zamana karşı yarış, biraz gecikmeli
de olsa, uçakların ardından rayların üzerinde de başlıyordu.



Ülkemiz bu yarışa 40 küsür yılla rötar yaparak 2009 yılı itibariyle katıldı.
İlk olarak kullanıma Eskişehir-Ankara hattı açıldı.
Bu hat ile iki şehir arası 1 saat 28 dk ya düşürüldü.

Bende yüksek hızlı trene binme imkanı buldum.
İzlenimlerimi sizlerle kısace paylaşacağım.
FİZİKSEL ÖZELLİKLER

Trenler uçak dizaynı ve konforuna benzer şekilde tasarlanmış.Trenlerde alışık olduğumuz klasik 2+1 düzeni yerine , otobüs benzeri 2+2 düzeni var.
Koltuklar klasik tren koltuklarından küçük.
Koridorların tavanına yerleştirilen tv lerde film gösterimi oluyor.
Koltuğunuzun yanında bulunan kulaklık girişine hediye olarak dağıtılan kulaklıkları takarak ister televizyonu izleyebilir, ister müzik dinleyeblirsiniz.
Kapılar fotoselle otomatik olarak çalışıyor.
Tuvalet ve lavobo eski trenlere göre daha küçük ama daha kullanışlı

SEYAHAT KEYFİ
Tvlerin ekranının bir köşesinde hız göstergesi sürekli gösteriliyor.
Genelde 200 lerde seyreden hız 280 lere kadar çıkıyor.
Fakat pencereden baktığınızda hızı hissetmeniz pek mümkün değil.
Eğer karayoluna paralele gidiyorsanız sırayla geçtiğiniz otomillerden anlayabilirsiniz ama :)
Zamana gelince uzun uzun düşüncelere daldığımız tren yolculuklarını özleyecek gibiyiz çünkü inmenizle binmeniz çok zaman almıyor.